و b تویی که مرا ختم کرده ای n بار ...

برای این روزهای تو - برای همین امروز

همین امروز

شبیه خط موازی  شبیه ِ یک تکرار

شدم درست شبیه دو نقطه ی بُردار

که a همیشه شروع  من است و b  پایان

و b  تویی که مرا ختم کرده ای n بار

دوباره شب و دوباری که دفترم خط خورد

و واژه واژه ی شعری که روی سر آوار ــ

شد از بس این همه شب چشم روی هم نگذاشته،

مات ِ ساعت ِ این عمر مانده ام بیدار

دوباره شب شد و من در خیال تو غرقم

و تو که در بغلم مثل هر شبی انگار

دوباره فکر من اینکه  چه می کنی حالا ؟

که یا مداد گرفتی به دست یا سیگار

و دود می کنی امشب گذشته را در خود؟

شبانه یاد ِ مرا می بَری به چوبه ی دار؟!!!

نه ! گفته ای که به دورم همیشه می چرخی

به روی نقطه ی نامم شبیه یک پرگار

.

تو ای خیـــــال ِ نجیبانه زل زده در من !

بیا و دست از این خیره  خیره سر بردار

بیا و یا که رهایم کن از خودت،  از درد

ویا درون خودم عشق را نکن انکار  !

بیا بگو که تو آدم نمی شوی هرگز!!

بیا نگو که به عشقت نمی رسی اینبار

.

دوباره لای ورقــهای گیج منگم کرد

خیال خطّ موازینه ی  ِ تو تا  ـــ دیدار