کاغذهایِ سفیدِ رویِ میز

بــِ تـــو که نمی رسد

فقط حریفِ واژه ها می شوم

گاهی

هوس می کنم

تمامِ کاغذهایِ سفیدِ رویِ میز را

از نامِ تـو پُرکنم

تنگاتنگِ هم

بی هیچ فاصله ای

از بس

که خالــی ام از تـو

از بس

که تـو را کـم دارم

آخر مگر کاغذ هم زندگی می شود ؟